Historia

W dniu 17.03.1951 r. utworzono w Chojnie Państwowy Ośrodek Maszynowy, który z czasem stał się największym zakładem pracy w Chojnie. Zakład powstał z połączenia spółdzielczego Ośrodka Maszynowego i zlikwidowanego gospodarstwa rolnego prowadzonego przez chojeński Zarząd Miejski.  Pierwszą siedzibą POM był budynek przy ul. Tadeusza Kościuszki nr 9, następnie siedziba POM przeniesiona została do budynku przy ul. Jagiellońskiej nr 14, aby ostatecznie zająć pomieszczenia dawnego powojennego browaru przy ulicy Kolejowej 1. Początkowo POM zajmował się wypożyczaniem sprzętu rolniczego dla okolicznych spółdzielni, Państwowych Gospodarstw Rolnych i rolników indywidualnych. Ośrodek brał udział w licznych w tamtym czasie ,,akcjach”: siewnych, żniwnych, wykopkowych, zagospodarowania ugorów, zwalczania stonki ziemniaczanej itp.

Ośrodki te nadal były w fazie organizacji, a największą ich bolączką był brak pomieszczeń. Załoga chojeńskiego POM-u zaliczana do jednego z przodujących w województwie szczecińskim podjęła szereg zobowiązań przyspieszających jesienne prace polowe.  Największymi kontrahentami  i zleceniodawcami dla POM-u były przede wszystkim PGR-y i Kółka Rolnicze. Kontrahenci indywidualni obsługiwani byli dopiero w drugiej kolejności. W latach 1958 – 1960 POM-y, w tym chojeński przejęły na siebie gwarancję fabryczną na nowy sprzęt rolniczy. Przy ośrodku powołano służbę gwarancyjną. Służba składała się w każdym POM-ie z 37 mechaników przeszkolonych w fabrykach i zakładach produkcyjnych. Dla sprawnego wykonywania gwarancji grupy te wyposażono w niezbędny sprzęt techniczny oraz motocykle „Junak”. Gwarancją  zostały objęte wszystkie nowe maszyny rolnicze produkcji krajowej oraz maszyny importowane z ZSRR i krajów tzw. demokracji ludowej.  W 1960 roku POM w Chojnie posiadał 28 ciągników „Zetor” oraz   28 ciągników „Ursus”. Poza sprzętem rolnym do uprawy nie posiadał innych maszyn. W szczególności w ogóle nie było siewników nawozowych. Ośrodek   w tym czasie zajmował się głównie orką, ładowaniem i roztrząsaniem obornika, mechanicznym sadzeniem ziemniaków, opylaniem i opryskiem roślinności, transportem rolnym, obsługą techniczną i sprzedażą części zamiennych. Główną bazą zaopatrzeniową chojeńskiego ośrodka, podobnie jak innych tego typu ośrodków na terenie województwa szczecińskiego w sprzęt i części zamienne było Przedsiębiorstwo Zaopatrzenia Rolniczego w Szczecinie.

W poł. lat 60-tych XX w. POM w Chojnie należał już do jednych z większych i wiodących zakładów pracy na terenie Chojny. Zatrudniał ponad 160 osób, a zasięgiem działania obejmował nie tylko miasto, ale także okoliczne wioski. Nadal wykonywał przede wszystkim usługi na rzecz rolnictwa, w tym remonty bieżące maszyn rolniczych. Oprócz tego w ośrodku rozpoczęto remonty kapitalne samochodów „Star” oraz produkcję barakowozów. W dniu 07.06.1966r. przy POM-ie utworzono dodatkowo Międzykółkową Bazę Maszynową.  W dniu 31.12.1970 roku nastąpiła dość radykalna zmiana w dotychczasowej działalności POM-u w Chojnie. Decyzją Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie nastąpiła konsolidacja przedsiębiorstwa, w wyniku której zostały włączone w struktury organizacyjne POM Chojna następujące jednostki organizacyjne: Zakład Naprawczy Mechanizacji Rolnictwa w Trzcińsku- Zdroju, Zakład Naprawczy Mechanizacji Rolnictwa w Cedyni oraz Filia w Mieszkowicach POM-u w Dębnie.

W poł. lat 70-ych rozpoczęto budowę bloków zakładowych w Chojnie  przy ulicy Bolesława Chrobrego oraz w Trzcińsku – Zdroju przy ul. Cmentarnej dla pracowników POM-u. Oprócz swojej zwykłej usługowo – produkcyjnej działalności POM odgrywał ważną rolę dla miasta również w innych dziedzinach. Jako jeden  z największych i najbardziej prężnych zakładów podejmował także działalność sportową, kulturalną a nawet oświatową.

Już w 1955r. przy chojeńskim POM-ie powstał Ludowy Zespół Sportowy.  W roku 1959 POM objął patronatem nowo utworzone Liceum Ogólnokształcące, pomagając m.in. w transporcie sprzętu oraz węgla do kotłowni. W roku szkolnym 1963/64 przy POM-ie Chojna uruchomiono przyzakładową zasadniczą szkołę zawodową o kierunku mechanik rolniczy. Naukę rozpoczęło wtedy 40 uczniów w wieku 15-18 lat. W 1964r.  w ramach czynu społecznego przy szkole wybudowano boisko sportowe.   W roku szkolnym 1966/67 szkoła liczyła 111 uczniów, którzy kształcili się w 3 oddziałach (klasach). W tym samym roku szkołę ukończyło 35 pierwszych absolwentów. Jednakże w następnym roku szkolnym 1968/69 wstrzymano nabór do klasy pierwszej ze względu na brak odpowiedniej bazy lokalowej oraz fakt uwzględnienia specjalizacji – mechanika maszyn rolniczych w miejscowej szkole wielobranżowej. Tym samym szkołę przyzakładową POM-u zlikwidowano przez wygaśnięcie. Ostatni jej absolwenci ukończyli naukę  w 1970r. POM opiekował się także drużyną sportową  oraz finansował Rejonowy Ośrodek Kultury, który został utworzony w 1957 r. i którego siedziba mieściła się na jego terenie aż do 1972 roku. Prowadził świetlicę zakładową. Ponadto POM Chojna w latach 1968-1980 posiadał swoje własne ośrodki wypoczynkowe w Międzyzdrojach i w Wisełce.  Z ośrodków korzystali  pracownicy POM-ów oraz ZNMR-ów woj. szczecińskiego.

Lata 80-te to lata stagnacji i głębokiego kryzysu. Dotyczyło to także chojeńskiego POM-u. Brakowało nowego sprzętu, maszyn i urządzeń, co uniemożliwiało wymianę starego taboru. Brakowało właściwie wszystkiego, w tym także części zamiennych. Olbrzymie braki w tym zakresie sprawiły,  że nie było możliwości naprawy starego i mocno wyeksploatowanego sprzętu. W wyniku przemian ustrojowych po 1989r. rozpoczął się okres zmian  i przekształceń tego przedsiębiorstwa. W 1989 roku POM został skomunalizowany a w roku 1992 POM został przekształcony i zmieniono jego nazwę oraz adres na Przedsiębiorstwo Usługowo-Produkcyjne ,,POMOT” Sp. z o o. w Chojnie ul. Słowiańska 2. POMOT stał się jednoosobową spółką gminy Chojna, produkował głównie wozy asenizacyjne ze sprzedażą których miał jednak spore trudności, gdyż rolnictwo dla którego przeznaczona była produkcja znajdowało się  w głębokim kryzysie. Dlatego też, podjęto zmiany w profilu produkcji i zajęto się dodatkowo produkcją wyorywaczy do buraków oraz produkcją kontenerów głównie na eksport do Niemiec i Danii. Firma zatrudniała w tym czasie ok. 60 pracowników. W 1999r. chojeńscy radni wyrazili zgodę na prywatyzację tego przedsiębiorstwa i sprzedaż udziałów gminy w spółce.  W 2000r. 75% udziałów spółki ,,POMOT” sprzedane zostało dla spółki PROGRES, jednej z największych w tym czasie w regionie firm transportowych, natomiast 15% udziałów zarezerwowano na nieodpłatne zbycie dla pracowników. W ten sposób na bazie byłego POM-u założona została zupełnie nowa prywatna firma, która pod szyldem POMOT-u zajęła się pozyskaniem nowych wyrobów do produkcji. Między innymi rozpoczynając produkcję na eksport na rynki: niemiecki i duński kontenerów metalowych do transportu samochodowego, przeznaczonych na odpady komunalne, złom stalowy i inne materiały.

W 2004 r. po uruchomieniu kilku dużych ocynkowni ogniowych w Polsce powszechnym stało się ocynkowanie ogniowe zbiorników, ram oraz wyposażenia wozów asenizacyjnych. Malowanie natryskowe tych zespołów stało się coraz bardziej nieracjonalne. W latach 2001-2010 nastąpił dynamiczny wzrost produkcji wozów asenizacyjnych w zakresie ilościowym oraz pojemnościowym. Dość powiedzieć, że do 2000 r. POMOT produkował wozy o pojemności do 4000 litrów, do 2006 r. produkował już wozy do 10000 litrów a do 2010 r. wozy  o pojemności do 30000 litrów. W 2004 r. POMOT nawiązał współpracę z Przemysłowym Instytutem Maszyn Rolniczych w Poznaniu, która zaowocowała na szeroką skalę badaniami eksploatacyjnymi produkowanych przez POMOT wyrobów oraz pomocą   w opracowaniu programów operacyjnych na dofinansowanie produkcji oraz badań wyrobów. W ramach tej współpracy wozy asenizacyjne typu T 507  o pojemności do 5000 litrów wyróżnione zostały krajowym znakiem bezpieczeństwa KRUS, który używany jest do dnia dzisiejszego.